GÖNÜLDE Kİ KÖŞKE ÇIKARSA ASLI
Ruhu kanmak bilmez, aşkla dolanın
Aşkın pınarında akarsa Aslı Yangını gam olmaz, Kerem olanın Sönmeyi istemez yakarsa Aslı Yıldızlar gecede şahlanır birden Gül dalı göklere uzanır yerden Bir yavuz oluşur, yenilmiş erden Zafer tuğrasını takarsa Aslı Ufukta tan bile bir başka doğar Yağmurlar ahenkle bir başka yağar Dağlar endamına boynunu eğer Cennet gözleriyle bakarsa Aslı Çöller Gülşen olur kokular saçar Bataklık yerlerde çiçekler açar Sevdanın yolundan hasretler kaçar Vuslat sancağını dikerse Aslı Toprağın rahmeti, çorağı yener Gülün goncasına kokusu siner Yerler göğe çıkar, gök yere iner Efsunlu sevdayı ekerse Aslı Ay şarkı söylerde yıldızlar coşar Duygu nehirleri sevgiyle taşar Sevda diz çökmeye önüne koşar Gönülde ki köşke çıkarsa Aslı İHSAN TURHAN |
gönülde ki köşke çıkmasa
şair bu kadar güzel söyler mi
kutlarım şairi yürekten
saygılarımla