GİDİŞİN
Hasret çivisini korda kızdırıp
Kalbimi çarmıha çakıp gidişin Aşkın defterine bitti yazdırıp Lafı boğazıma tıkıp gidişin Canımı acıtıp öldürmeyerek Düştüğüm de yerden kaldırmayarak Döktüğüm yaşlara aldırmayarak Gözümün içine bakıp gidişin Beraber yaşanan onca yılları Soldurup yürekte açan gülleri Yaşanan baharı, çiçek dalları “Elveda” sözünle yakıp gidişin Seninle her anı ömür sayarken Seninle su içip senle doyarken Ben aşkın üstüne aşkı koyarken Hışımla herşeyi yıkıp gidişin Önüme sürerek sen asaleti Tersine çevirip tüm adaleti Beynimi kavuran bir sefaleti Fikrime mıh gibi sokup gidişin Döndün ya geriye sanırsın geçer! Yaktığın kalbimde yine gül açar Oysa rüzgâr eken fırtına biçer Dönüşü olur mu öyle gidişin Şimdi diyorsun ki unut İhsan’ım Çektiğim acıya yetmez lisanım Nasıl unutayım ben de insanım Hala aklımdadır çekip gidişin Kapıyı çarparak çıkıp gidişin İHSAN TURHAN |
Çektiğim acıya yetmez lisanım
Nasıl unutayım ben de insanım
Hala aklımdadır çekip gidişin
Kapıyı çarparak çıkıp gidişin
cok cok güzel ne denir ki yüreğe sağlık...
saygılar.