BİR AVUÇ TOPRAK
Bir avuç topraktır beklediğim.
Çamurunda çocukluğum yer eden. En pespaye şaşkınlığımda. Uçurtmaların peşinde ağlar durur benliğim. Alfabetik korkularım varken gözlerimde karanlık. Ve en önemli insanken babam. Annemin dizinde ağlar hala kimsesizliğim. Tiz sesler çıkarır şimdi bensizlikteki ben. Oysa. En kanlı katilim ben. Bir beni katledip bir benden hayat sömüren. Ve bekler durur gözlerim. Karanlık bekçisi yıldızları. Ki yıldızlar da gamdır bu karabasan kıvamındaki gecenin. Bam teline. Bir fırtına beklerim. Ellerimde rüzgar gülleri. Ebem kuşağında isterik çocuk düşleri biriktiririm. Elbet tekrar o çocuk olup. Bir avuç bonbon hayali kurar da. Gece düşlerimde midemi bozacak kadar yerim |