"sevgili alicengiz(kızmayın hemen lütfen,asmayın suratınızı)
...
derslerinize girdiğim iki yıldan bu yana, hep söylemek istediğim bir şey vardı...önceleri bunu size söylersem bana kızacağınızı, hatta sınıftan atacağınzı düşünmüştüm...ama sizi tanıyınca, bunun asla olmayacağını anladım...

size aşığım hocam...

ama bir sevgilinin aşk'ı gibi değil(keşke siz çok daha erken doğsaydınız ve benim sınıf arkadaşım olsaydınız belki o zaman bu kısmı yazmama gerek kalmazdı)...hayaranlığımdan doğan bir aşk bu, biliyorum bunu...mektubu yazmadan önce annemle konuştum ona da anlattım duygularımı, biraz da onun desteği ile bu mektubu kaleme aldım..."

...mektup böyle devam ediyor çığıl...şiirini okuyunca hemen dosyalar arasında bulup tekrar okudum... işin güzel tarafı ise , ben bu mektubu, bunu yazan öğrencim öğretmen olduktan sonra aldım...o zamana kadar saklamış...hiç bahsetmedi... mektubun sonuna bir de şiir eklemiş:))) ilk okuduğumda da güldüm şimdi de...o da şiir yazıyor...türkçe öğretmeni...

"bir fotoğraf öyküsü" demişsin ya...hem gördüm hem de okdum...

teşekkürler çığıl...çok güzel bir şiir...

sevgimle...