FAY KIRIKLARI
Güven duygusundan yoksun cemiyet,
Yalancıya fırsat, veren verene. Zorbanın elinde kötü meziyet, Masumun sırtına binen binene. Benim şablonuma uymuyor diye, Bu şiddet, bu zulüm, bu cefa niye? Yoksulun hakkını hep yiye yiye, Burnu bulutlara üren ürene. Aramıza girmiş fay kırıkları. Gönül depremini yaşar çokları. Can telef ederken mihnet okları, İnatla yayını geren gerene. Güneş, hava, ateş, toprak, canımız. Kesseler, kırmızı akar kanımız, Dünya hepimizin ortak malımız. Fakat kanımıza giren girene. Varlık nedenimiz aynı sebepten, Bir can değil miyiz, kandan ilikten. Hepimiz insanken etten, kemikten. Seni beni ayrı, gören görene. Diyetler öderken biz bu davada, Yaralı ellerim kaldı havada. Düz yollar dururken, geniş ovada, Bizi yokuş yokuş, süren sürene. 22.09.2001…MUSTAFA YARALI |
Bir can değil miyiz, kandan ilikten.
Hepimiz insanken etten, kemikten.
Seni beni ayrı, gören görene.
O zaman bu ayrıcalığı ortadan kaldırıp, ortak değerlerimize sahip çıkmalıyız. Tüm insanların dili olan bu güzel eserinizi ve sizi yürekten kutluyorum. Saygılarımla.