Hile ve ihanet güçsüz insanların işidir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ismimin cismimin hikayesi
Gülşen Destanoğlu
0 beğenme · 7 yorum · 1049 okunma
ismimin cismimin hikayesisoğuk bir aralık sabahına tekabül eder hayata muhalif ilk çığlığım... bekleyelim demiş babam "dilini bilmediğimiz bu ülkede uğraşmayalım yine formalitelerle ya bu da diğerleri gibi ölürse" -diğerleri dediği üç tane yaşına gelememiş üç bebe- o zamanlar /ışıksız ıssız buralar geceleri kurtlara mekan hele kışın yağmur çamur lüks pek tabii hastane falan (bayrampaşa cezaevinin ceza evi olduğu dönemler daha metris’e hacet görülmemiş zira netekim henüz teşrif etmemiş şimdi düşünüyorum da tanklar gezmek zorunda olmasa asfalt için daha çook beklerdik zannımca) ... ismim olmamış aylarca hiçbiri kucağına almamış alışmamak adına... mevsim kış alaka için güneşli günler gerekmiş hem kız çocuğu / erkek olsa neyseymiş bahar bayramı geçip yaşam direncime kanaat hasıl olunca üç kez ayşe demiş kulağıma / kör mahmut hoca bizim sırpça’da ayşe’ye ayko denir kısaca ikisi de dört harfli / ama daha samimiymiş ayko yukarı / ayko aşağı geldim yedi yaşına annem şoka girmiş kayıt esnasında gülşen yazıyormuş kafa kağıdımda bir yanlışlık mı var diye koşturmuş muhtara olay şöyle gelişmiş hülasa babam hasan amca’nın ezberlettiği cümleyi tekrarlayarak varmış muhtarın yanına "benim kiz dodu ismin ayşe" "burada doğanların hepsi ya ayşe / ya fatma gel biz bunu gülşen yapalım" denince resmi biri ya karşısındaki anlamasa da kafa sallamış bizimki -muhtarımız iyi bir türk filmi izleyicisi / anladık sonra sayesinde bir kaç türkan belgin/ hülya da salınmış bayrampaşa varoşlarında tamam durum çözüldü bundan böyle gülşen olsun adın diyeceksiniz amma kazın ayağı öyle değil ü harfi yok sırpça’da ayko devam etti / kayıttan sonra da ... okulun ilk günü hayatımın ilk eteği utanıyorum üryan gibi annem güleç bir ablaya teslim etti öğretmenimizmiş kendisi oturduk sıralara /başladı yoklama burda... burda... herkes burda / ben yokum okunmadı adım sınıfı saydı/ tamam "dikkatle dinleyin çocuklar ismi okunan kalksın ayağa" burda... burda... bir daha off diyorum içimden/ kim bu salak yaa gülşen deniyor ısrarla... -ayko etekliğini çekiştiriyor gülşen burda demiyor- ikisi de kalkmıyor ayağa- ... annem sıkı sıkı bir şeyler tembihliyordu yolda dinlememişim önlük utancıyla... |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ismimin cismimin hikayesi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Kalb-i selim
23 Temmuz 2009 Perşembe 22:22:44
öyle güzel bir şiir okudum ki, okudukça her mısrasında, ayrı ayrı heyecan duydum.Çok çok çoook harika!
Sevgili şair, daha nice güzel dizelerinizi bekliyoruz.Saygılar sevgiler..
Sevgili şair, daha nice güzel dizelerinizi bekliyoruz.Saygılar sevgiler..
HakanKurtaran
23 Temmuz 2009 Perşembe 20:51:43
soğuk bir aralık sabahına tekabül eder
hayata muhalif ilk çığlığım...
=================================
Aralık aylarını sevmem, yılın sonudur,
Hep hazan,ayrılık,göç acı yoludur.
Ama ondan sonra yılbaşı yeni umutlar,
Artık sevda tescillenmiş yenidir kayıtlar ..
Tebrikler ...
hayata muhalif ilk çığlığım...
=================================
Aralık aylarını sevmem, yılın sonudur,
Hep hazan,ayrılık,göç acı yoludur.
Ama ondan sonra yılbaşı yeni umutlar,
Artık sevda tescillenmiş yenidir kayıtlar ..
Tebrikler ...
meselci
23 Temmuz 2009 Perşembe 19:01:44
okulun ilk günü
hayatımın ilk eteği
utanıyorum üryan gibi
annem güleç bir ablaya teslim etti
öğretmenimizmiş kendisi
oturduk sıralara /başladı yoklama
burda... burda...
herkes burda / ben yokum
okunmadı adım
sınıfı saydı/ tamam
"dikkatle dinleyin çocuklar
ismi okunan kalksın ayağa"
burda... burda... bir daha
off diyorum içimden/ kim bu salak yaa
gülşen deniyor ısrarla...
-ayko etekliğini çekiştiriyor
gülşen burda demiyor-
ikisi de kalkmıyor ayağa-
...
annem sıkı sıkı bir şeyler tembihliyordu yolda
dinlememişim önlük utancıyla...
kısa bir an gibi
ne çabuk geçiyor hayat.
saygılar.
hayatımın ilk eteği
utanıyorum üryan gibi
annem güleç bir ablaya teslim etti
öğretmenimizmiş kendisi
oturduk sıralara /başladı yoklama
burda... burda...
herkes burda / ben yokum
okunmadı adım
sınıfı saydı/ tamam
"dikkatle dinleyin çocuklar
ismi okunan kalksın ayağa"
burda... burda... bir daha
off diyorum içimden/ kim bu salak yaa
gülşen deniyor ısrarla...
-ayko etekliğini çekiştiriyor
gülşen burda demiyor-
ikisi de kalkmıyor ayağa-
...
annem sıkı sıkı bir şeyler tembihliyordu yolda
dinlememişim önlük utancıyla...
kısa bir an gibi
ne çabuk geçiyor hayat.
saygılar.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.7.2009 18:51:10
Okunma Sayısı
: 1049
Yorum
: 7 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.