UZAKTAN BİR AH EDİŞ...
Uzaktan bir âh edişti aşk, yâr diye yandı gönül
Ye’is ü elem ile karalara boyandı gönül Mesrûr esîriyim meşrebi ezâ bir nigâhın Yâ Rab Azâd etme beni, bir düşü hakikat sandı gönül. Dîvanlar içinde arar iken sevdanın özünü Bir bahar gözlü yarda bulup, artık uslandı gönül. Bir bilse ki bir bigâne nigâhına canım kurban Yolları eşk-i hicrânımdan, bütün ıslandı gönül Hâlimi arza ne hâcet, efgânımı duymaz mı hiç Dilimden düşen her kelam bir ona adandı gönül Bir kerre teveccüh etsen acep ne olur cânânım Taht-ı pâyinde bir zerre gubârı kıskandı gönül |
Kayboldu mısralarda şiire kandı gönül..."
Sizin ifadelerinizdeki ahenge ve derinliğe uygun olmasa da, takdir hislerimi böyle ifade ederek kutlamak istedim. Gönlünüze sağlık efendim...