Şansımız Zarlara Kaldıdüşeş gidiyorken hayatın kilometre taşları yeke düştü avuntu dilimden dumanda savrulurken saçlar gözlerim dört dönüyor yuvasından zara kilitledim hayatın şans topunu değme felek daha karlar yağacak saçlarıma hayatın değirmen taşlarında karaya boyanacak eller meçhul zamanda her açan çiçeğin suyu olacağım saksı dibinde güne kıyamet bebelerin suçu umuda süpürülen çalı çırpı bir cevizin sert kabuğu gibi dimdik içini yemesi gibi zevkli olacağım sevdalı bir fanusta gül misali içli bir plakta şakıyan bülbül karınca gibi döküleceğim yollara yıllanmış çınar boylarına seyahat bir balığın akvaryumda sıkılganlığı huysuz bir kadının alınganlığı yürek taşlarım döndükçe feleğin çemberinden şans arayacak sihirli ellerim torbada ne yazık olmuyor çalışmakla alın teri düştü büyük midelere didinirken çökmüş beden zarlara kaldı şansım o zarlar ki bana ne lazım 16.06.2009 sıkıştı vicdanlara para müsveddeleri şans ararken karasında ekmeğin emeksiz yemeğe alıştırıldı aç mideler çalışmadan şans çarkına girdi beden hissizliğin kilometresinde |
şans arayacak sihirli ellerim torbada
ne yazık olmuyor çalışmakla
alın teri düştü büyük midelere
didinirken çökmüş beden
zarlara kaldı şansım
o zarlar ki bana ne lazım
Üretimden yoksun toplumlar her zaman çökmeye mahkumdur ve kapitalist ülkelerin sonu da mutlaka çöküş olacaktır...Çünkü kapitalizmde üretimden çok tüketim vardır tüketen ama üretmeyen toplumda işsiz aç sefil yaşam sürmektedir...Bir avuç mutlu azınlık ise topluma hükmetmektedir kutluyorum duyarlı ve güzel yüreğini kardeşim saygılar...