Yangı Çiçekleri
Dilimin ahrazında
Bu kaçıncı demeye varmadan Ve boğazım düğümlüyse hala Gidemediysem bu çıkmazdan Ellerim yangın yeriyse Sözlerim kan dumanı Gözlerim geleceğe Gelmediler... Fırtına geldi Çiçek güldü dallarında Şafağa erdi ay Bir koyun kuzuladı Sokak gülümsedi Bir tek sen gelmedin Korayım harda kalmışsın Oyy menekşe! Ay yüzlü kızçem Gönül saraylarımın yağızı Hasretim Geçmez bu yaralar Ölmez otu sarsan Gelmez yari ansan Gittiler biliyorum Edebiyat ülkesine Yangı dedi Behçet Saz goncası Muhlis... Oyy gidenim Yanık kalan Yanık divan Dil Yanık Bunlar ehlibeyt hüzünleri Bunlar kör karanfil Acı saklı Sivasta Acı beton Acı mezar Yangı dağlarında açar çiçekler... |
Saygı ve selamlarımla.