Olmaz Günlükleri
Sorsalar eğer!
Kaç yıl var bu yaranın kapanmasına diye Bu gözün sağalmasına hani yangın sonrası Yufka açan ellerin aya içleri Sarımsak ve soğana bulanmış umut Kadınsın naraları ve üstüne biçilen hüküm Eğer dilimin ahrazları tek tek kesişmeseydi Neşter atılan makasla ruh badireleri... Bazen; Olmaz olamaz diyemiyor insan Sevdaya yazılan bitmez otları Ve sütleğen acısı bu benlikte Saçların rüzgarla gittiği yerden Yeniden başlamak hayata Yılkı atları sessizliğinde Nereye dönersen dön Eril bir azmanın elinde Ellerin... Boynuna kordon dolanmış Ve bebek bağın kesilmeden Dönmek uzun yol koşusu Ölmek nirvana sonu Ancak tadı yaşamanın Son rötuşlarda çıkar Neresinden yaşadıysan Orada kalır hayat Neşe bir bulut halinde Ölüm son bir nefeste Gelir... Ancak! Seni anlatacak son yazılanlar Bu hayat günlüklerinde Bir mezar taşına Üç elham... Güne asılmak her zaman mutlu etmiştir beni şiir yolculuğunda bu kaçıncı oldu bilmiyorum ama şiir dudaklarında daha çok mesafe yol alacağımı biliyorum...tüm değerli şiir sever gönül dostlarıma selamlar yetki kuruluna eyvallah... |
Yüreğinize emeğinize sağlık
Nice kalıcı şiirler dilerim
Saygılar ve selamlar