Bir güzel dört aynadan/ Bakar kendi kendine.
Kırk mumu kırk odadan/ Yakar kendi kendine.

Billur gibi camlara, Sır çekmemiş, anlara!
Pazar kurmuş canlara, Satar kendi kendine.

Suyu göklere taşır/ Döner yere ulaşır,
Irmak olup dolaşır/ Akar kendi kendine.

Engin eder yüceyi/ Gündüz eder geceyi,
Yüzündeki peçeyi/ Açar kendi kendine.

İş işlemez gereksiz/ Sebep yok ki sebepsiz,
Yeri göğü direksiz/ Tutar kendi kendine.

Gerçek kara sevdada/ Mecnun’da o, Leyla’da,
Kul’da kendi, Mevla’da/ Tapar kendi kendine.

Sekiz cennet yapıyı/ Yedi tamu çatıyı,
Açar, on beş kapıyı/ Kapar kendi kendine.

Kalbini aşksız koyma/ O çalarken sen oyna,
O her şeyi, bir ayna/ Yapar kendi kendine.

Hem yaralı, hem melam/ Haddimi ki bir kelam?
“Ol” diyen, O vesselam/ Sapar kendi kendine,

11.06.2009 Mustafa yaralı