ÖTESİ YOK
bir deli rüzgârdı, geçip gitti öyle
sevgi, senin gözlerinden dökülen vahaydı çölüme zamandan yoksun gecelerimizde ay ışığını alıp ellerimize kayıp masallarımızı bulup ışığa gömmüştük karanlıkları daldan dala konmuştu çocukluğumuz yıldız yağmurları altında söylenen neş’eli şarkılarımız... geldi durdu sonra üstümüze baykuş zamanın gözleri ruhların etrafına surlarını çevirdi ! hükmetmek, kolay değildi ruha vücuda hükmeder gibi ! bir kara çalı bülbül ile gülü birbirinden ayırdı ! çaresizlik büyüdü içimde git gide... sürgünüm yazılmıştı bir kez kaderde / acının elleriyle artık ne ateş var ne kül ! bir büyük boşlukta braktıkları lâl ... âsude günlerime gelip çöreklendi kış bulutları bedende çoğalıp , git gide sardı korku dalları bir kök gibi söküp yerinden insan, nasıl atar bunca yaşananı ? ben, senden öteye mühürledim artık zamanı son trenle uğurladığım anlamı ve varlığı yitirilmiş her şey sükûtta gecenin yatağında dalmış sonsuz uykuya o gecenin kenarında kalan düşlerim... Hâdiye Kaptan (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
insan, nasıl atar bunca yaşananı ?
ben, senden öteye mühürledim artık zamanı
son trenle uğurladığım
anlamı ve varlığı yitirilmiş her şey sükûtta
gecenin yatağında dalmış sonsuz uykuya
o gecenin kenarında kalan düşlerim...
Lirik şiirin doyumlu doyumsuz mısraları, bir hakikatin ve hilkatin benlik ifadeleri..
Ki bütün kabahat, bunun 'biz' olmasına engel olanlarda, sizde değil..
Siteminizde bile bir fevkalâdelik var Hâdiye Hanım!
Bizim Sıla'dan sizin Gurbet'inize selâm ve dualarımla..
Bekir Yalçınkaya/Sincan