MEDİNE'NİN MELTEMİ
Nedendir bu karanlık, yetmiyor mu dehlizler?
Hayatın baharında, kırılsın mı filizler ? Nemrutlar türemesin, kanayan vatanımda İbrahim’in ateşi, nurdan kokular saçsın Artık benim milletim, yeni sayfalar açsın Zamanın kördüğümü, bozdu bütün canları Bulanıktı deryâlar, öldürdü mercanları Eyüp gibi sabırlar, döşenmiyor döşüme Özde kıvılcım yansın, Nil tekrar yarılsın Musa’nın âsâsıyla, hain hemen kırılsın Saltanat sürmesinler, kefensiz yatanlar var Ağacın sürgününde, ölümü çatanlar var Sürünsün leş kokular, büzülsün planları Yusuf’umun kokusu, titretsin varlığımı Kapansın kör kuyular, gidersin darlığımı Canlansın közlerimde, Bedir, Uhud ve Hendek Açılsın hep soframda, mevsimsizce bir çiçek Al güllerim kaygıda, bülbül olmasın korda Mekke’nin ışıkları, yürek versin canıma Medine’nin meltemi, essin artık hanıma |