SÜKÛT EDER KÂİNAT
Çehreler başkalaşır, dermanım aşkı ekler
Bütün diller kırılır, sükût eder kâinat Hislerim törpülenir, ummanım meşki yükler Bütün eller yarılır, sükût eder kâinat Birer birer düzelir, mâtemlerin yokuşu Kalbime şevkle dolar, ansızın cennet kuşu Gecelerden sabaha, kalır hep tatlı huşu Bütün güller kurulur, sükût eder kâinat Ağlarımdan çekilir, isyanlarımın sesi Yanan dilde bozulur, hüsranlarımın sesi Yaklaşınca bağıma, ezanlarımın sesi Bütün yeller durulur, sükût eder kâinat Mecnunumun kor aşkı, titrer durur gözümde Zikir tüten damlalar, akar durur sözümde Kıvılcımlar tutuşur, ateşlenir közümde Bütün çöller burulur, sükût eder kâinat |