DİYORSUN
Dolamış diline bir elvedayı
Vuslat arzusundan vazgeç diyorsun. Azrail’im olmuş biçmiş vadeyi Zehrolmuş hasreti al iç diyorsun. Aşk-ı inkârdasın kör olmuş gözün Sanki düşmanıma dönüşmüş yüzün En çok acıtansa inan şu sözün Senin beni sevmen bir suç diyorsun. Oysa ki olmazı başarmak olay Bir sözle kurulur bin aşk-ı halay Beni biraz sevsen vuslat çok kolay Sevmemişsin elbet çok güç diyorsun. Gönlün inadından caysın diyorum İsterse hayatım kaysın diyorum Ben sana güneşsin aysın diyorum Sen bana varlığın bir hiç diyorsun. Yasaklıyım sana çekme çilemi Sil seninle olan tüm şeceremi Unut sokağımı ve penceremi Bana uzak yerden gel geç diyorsun Diyorum sevdandır dilde niyazım Sensizken siyahım senle beyazım Yokluğunda bitmez gönül ayazım Sen bana bir başka yar seç diyorsun Ne yaptım ki sana sevmekten başka? Zulmetmek revamı aşığa aşka? Kibri cellât etmiş kalp denen köşke! İhsan’ı görünce kes biç diyorsun Kırılmış olsa da kanadım kolum Umurunda değil uçamaz halim Anladım anlamak olsa da ölüm Sen bana toprak ol git göç diyorsun İHSAN TURHAN |