yas
kimse görmüyor cinayeti,
öldürüyor beni hırsız zaman penceremdeki güneşi çalıp cama katran çekiyor yas karasını bırakıyor odama; iyi bilirim bu sesi her dakika kötü bir sihir her saniye zehir inkâr edemez ki saatler tanırım akrebin ayak izini; mızıkamı öperek seslerken hüzünlü şarkımı fısıldıyorum kendime birkaç dize kapım suskun eşiğim küs; eskimiş süs gibi duran kalbimi atıp öksüz gönlümle dolaşıyorum geceyi ve başlıyor matemim; siliyorum duaları duvarlardan söküyorum taptığım resimleri bir bir; susuyorum kurumuş söz pınarının başında demezsem canım çıkar dersem yâr incinir; söyleyin bana, gözlerim salacak göğsüm musalla mı benim! her gece bir ölü uyutuyorum koynumda hayat masalını anlatarak. ö.n |
çok beğendim....duygular can damarından vurmuş...
kutlarım ......