BİLMECE
Bir bilmece olmuşum ben çözülemez
Bedenim ışıkta sırrım bilinemez Şiirin içinde ömür anlaşılmaz Kaçıp gitsem ırak ulu karlı dağlara Hasretim ne aşk ne meşktir ulaşılmaz Gitsem yanına koşup onu tutarım Gözlerimdeki yaşları kuruturum Sevda yaksa bir nefeste söndürürüm Verilmiş sözler var beni kahreden o Aşk yapışsa yakama siler atarım Vakit geçecek bir gün devran dönecek Elbet bu hasret yıllar sonra bitecek Defterler açılıp hesap verilecek Buzları eritip bahara dönerim İşte o zaman kalpte sızım dinecek Vuslat gelene dek gözüm yollarda Kavuşacağım bende bir gün canıma Kokusunu sardım mısra arasına Kurşun yarasından daha da ağırdır Taşıdım bu yarayı yıllar boyunca Hiç kimse sevda bu diye bellemesin Gözümden kan aksa bile ellemesin Teselli verecek dostlar bulunmasın Hastalığa gark olsam tabip istemem Canım gelsin kor ateş beni yaksın Bir bilmece olmuşum ben çözülemez Bedenim ışıkta sırrım bilinemez Şiirin içinde ömür anlaşılmaz Kaçıp gitsem ırak ulu karlı dağlara Hasretim ne aşk ne meşktir ulaşılmaz SELMA ARDIÇ TAN |
Unutulmaz...kalpteki sızıda dinmez..
Yüreginize saglik harika bir Siir..Tebrikler