SİYAH GÜL
Bir kez daha yandı canım
Yeni bir insan yeni bir umuttu Kardeş gibi can gibi Elimi uzatıp yardım etmek istemiştim Gözlerine dolan yaşlar silinip kurutulmalıydı Ah insanlık ölmedi daha diye düşünüyordum yüzüne bakınca Beyaz kanatlı kelebek gibi incecik narin kız Gördüğüm beyazlık yalan bir göz kamaştırmaymış Kırık beyaz bile değilsin karalar bağlamış kalbini Sen ne kadarda yalansın Allahın adı diline yakışmıyor be gülüm Hesabını veremeyeceğin günahlarla bezenmişsin Yakışmamış üzerine diktiğin yalanlarla örülü bu kıyafet Kadındın benim gibi Tutulmalıydı elinden Kaldırılmalıydın düştüğün çaresizlikten Kolayına kaçmışsın hayatın en kolayına En yanlışına En kirli yollarına sapmışsın Geri dönsen de Var mı? Yüzün siyah gül Allahın huzuruna çıkmaya Günahların en büyüğünü dolamışın boynuna Boğulacaksın yalanlar deryasında Ne dersen de ben değilim aldanan Devam edeceğim aramaya Yüzünden bal gibi dürüstlük damlayan insanı Her defasında canım yansa da Vardır mutlaka... Selma Ardıç TAN |
dizilirse boynumuza kılıçtan ince keskince
saklı bir cenneti vaad etmeye görsün
kanar insan elde olmadan
doğruların kol gezdiği şiir çok özeldi
.........kutlar Kalimera, sevgimle/