Hayat kontrolsüzdür, ansızın kayıp gider gözlerinden sessizce
O vakit yetmez zaman sesine…



Bu gece uzak olsun gözlerin karanlıktan
Islıkla yokluğumu gökyüzüne
İndir ışıkları ayın gözünden
Farzet ki kefareti yok
Ağır olurmuş bedeli uzak diyar sevdaların

Ki dili lal, kulağı sağırdır yolların
Öfke gırtlakta yumruk, iç kabartır hüznün
Özlem kıvrılınca boşluğa, çarmıhta boşluk beden
Haydı sus germe bedeni
Bu gece yıldız batır bulutlara / ürpersin
Al avuçlarına dağları yakınlaşsın gurbetin

Bu gece sus! Saklan diline, kefen biçiyorum kayıp anlara
Yarın ela gözlü gün doğacak aldırma

Farzet ki sureti kayıp günlerin
Yarınlar muamma, vuruldu bir ihtilalde bütün kâhinler
Ümit kırdı hüsran
Ve tut ki süfli bir viranesin ışıksız sokaklarda
İsyan damarda kör bıçak
Yine kederlenme kalsın bu gece
Düşürmem
Tutarım seni gözlerimin içinde

An gelir menfeze sıkışır yaşam / boğunçtur
Güç yetmez tek çekimlik nefese
Sırtına kuruludur bütün kentler

Ve an gelir, kuşlar kadar kaidesiz uçarsın
Bütün gök senindir o vakit

Acırsın sonra heba yıllara, boğazını sıkıp attığın
Ve bil ki, gün gelip ararsın gözlerini çıkardığın o günleri
Omuzlarken bin pişman, kalan kör topal ömrünü
Demem o ki, anlarsan / anarsın beni

Dedim ya, bu gece sus! Saklan diline
Serenat olsun yalnızlığına sesim
Çivilendiğinde ayaz tenine
Yorgan sar saçlarımı üstüne
Gün çal şafağın yumuk gözlerinden
Karanlıklar eskiten ömrüne

Haydi, toparla dağınıklığını yalnızlığının
Değiştir hüzün saatlerini
Şehnaz bir şarkı dola diline sessiz
Sözlerinde ikimiz
Hayalim değmeden kirpiklerine
Sustur çığlığını duvarlarının
Dokunmadan bulutlara güneş
Sürmenaj ruhunu uyut bu gece


24/03/2009/ N_Erol