Menevişler/im Sus Pus...Yine sen vardın Yüreğimin sızısında Her anımda Her mevsimde Ve iklimlerin dengesizliğinde Hep sen vardın... Sıcaklığı yok olmuş avuçlarımın Dünlerin yarınlara yinelemesinde Gözlerimin buğusunun tazelendiği anlarda Eksiği olmayan vesikalık duruş ile sen... Sen vardın... Duaların arşınladığı dilimde Gel-git zaman ayrımında... Ellerim saçlarımın arasında Sense, sabitliği belirgin gözbebeğimde ikilem... Ay pelüş yüzünü gösterse de Pelerin kuşanır gece Siyahî huzmelerden Düşe kalka düşünceler Yerde kalır beli iki büklüm heceler... Ve ben Alınganlığı aşikâr Kıt kanaat düşünen Şiirleri laedri seven Menevişleri yitik ardından Nasırdan, sur kaplı yürek... Tekilliği ezber Kararan şafaklardan... Bir bağlama tınısına tav olur Ağrılı yürek Ses titrek... Susup, Susup Yutkunmak gerek! _Gidenlerin ardına takılmak! Gözyaşlarını dindirmese de Ömürden kaçan yüzler, Ebedi güzergâhta buluşmak için İsyansız susmak gerek... "ah! Rengi yüzümde solan dünya" Not :tırnak içindeki ifade Mahzuni şerife aittir... |
Gözyaşlarını dindirmese de
Ömürden kaçan yüzler,
Ebedi güzergâhta buluşmak için
İsyansız susmak gerek...
Güzel dizeler okudum kaleminizden..
Sevgi ve saygıyla esen kalın Hazal hanım..