harabeŞiirin hikayesini görmek için tıklayın beynim küf kokulu bir koğuş anne... ben ahenginde kayboluyorum bu sessiz savaşın sana son bir saba taksim üflüyor neyzen fakat gözlerin hep o gemiyi ararken benliğimi toplayamıyorum sana bir nefes kadar yakın o gözleri buğulu çocuk canımı okuyor sinsice ve içimde bu can sıkıcı ağrıyı dindirmeye yeminli on yedisinde bir taze... en tiz perdeden çalıyor sazende... en tez perdeden çal sazende... şakaklarımı sızlatan İstanbul sıcağı ciğerime işliyor ben yine yangın ortasında gül yangın ortasında çöl... biri şu eski kadınları sustursun seslerinde yok oluyorum bir perşembe günü öğleden sonrası gibi kavisli bir masal geçiyor aklımdan ve gördüğün üzre satırlar yetişmiyor hayalime... bir yanım ölürcesine köhnüyor şimdi en zalim imgesin sen... |
ve bir yanım eksik yanında sözlerin
dinlesene