CEHENNEM II
iblisler inmiş ayaklarıma
cehennemin kapısı kaldırılmış,kırılmış dirilmeye zaman yok herkes kendi benzeriyle gömülü lahitler ıslak ve yakıcı heybetli ağaçların toprağı çalınmış tatlı gün ışığı boyanmış bir partizan koşmakta yola gözleri bozuk olanlar gibi aleyhinde söylenen sözler aklında bir masumun kanına bulaşmış nehrin sığ yerlerinde garip ötüşler çınlamakta yapraklar yeşil değil siyahtı dallar eğri büğrü,meyveler zehirli uzaklarda birkaç vahşi hayvan geniş kanatlı,pençeli ayaklı lime lime koparıldılar sonra acıyan uzuvlarını alıp götürdüler evim kendime dar ağacı yapılmış kıyılar yol görevini üstleniyor buruk üvez ağaçlarının arasında talihin arzularına boyun eğmeye hazır bir kazık gibi tepesi aşağı yere gömülü parça parça doğmaktan cevap vereceklerini bilmeyen kimseler gibi şaşırmış dünyayı inim inim inletiyor soysuzlaşmanın, bozukluğun kökü sıkı sıkı tutmaya devam etti ve sonra yavaşça yere düştü kahinler ses çıkarmadılar,papazlar sustu en alçak noktasında. ne söylenirse söylensin duymaz. azap çeken günahkar binlerce kez yıkanır kirli bedenlerde sıkı sıkı tutarak uzun bacaklardan titrediklerini gördüm. ellerim kötürüm / çalınmış bir hafızaydı köprüler yerlerinden fırlamış sezdirmeden uzaklaştım, kayboldum kendi cehennemime gömüldüm parça parça haykırarak ateşlere sarıldım, öldüm yersiz-yurtsuz ve kovulmuş tükenen köpükten farksız beş asır,saatsiz güneş üstüme kapandı Ay ayağımın altına gelmiş ucu demirli oklar deldi yüreğimi Tanrı’ların uzattığı yollar.... birinin başı ötekine şapkalık ediyordu korkunç bir rüya geleceği örten perdeyi yırttı kimsenin bilmesine imkan olmayan olayları ne bir damla göz yaşı dökebildim ne de uygun bir cevap bulabildim toprak çoktan yarılmıştı bana: içine sığınmak kalmıştı kendi naaşımın başında cinayetlerimin en büyüğünü işlemek üzereydim İblis elini uzattı: Ahmet SINAR 10 Haziran 2002 |
yaprak tarafından 9/15/2009 9:35:16 AM zamanında düzenlenmiştir.