YAŞAMA ÖVGÜ
26 Ekim ‘00
gece, ayaklarına kadar suda uyku, tırnaklarıyla törpüde duman; iliklerime kelepçe örümcekler hayali bir duvar gibi örer gözler beynimi defalarca vuran giyotin sesler çağdaş karabasan ölümün mor melodisi şiir kendi kendini öldürecek akrep; sevgili ve yaşam bütün yalanlara dürbün yaşamak mı, cehennem? ya da ölmek mi, yaşamak? kaybolan yıllar mı, benlik mi? sorgulanan ne ve kim? -ya da kim neyi ve kimi…- /bir sabah uyandığımda yaşam dahi rüya olsa / ahmet sınar |