YERLE BİR OLDU GÖNLÜM
Akşamın alacasında
Hüzünlü şarkılar şiirler dinlerken Durur zaman fikrimi tokatlar Kayıp sevdalar meydanında Keskin toynaklarıyla Çiğnerken ruhumu doru atlar … Dökülür kanım terle bir olur Salınırken havada veda mendilleri Kurumuş bir kuyu gibi Bomboş kaldığında avuçlarım Hiç gönderilmemiş mektuplarla Deryalar misali Yaşa boğulur kirpik uçlarım … Dökülür kanım yerle bir olur Eski bir sevdanın yadigarı Kıvrım kıvrım ruhumu saran Nice dertleri omzuma alarak İçimden hırçın bir nehir Hatta çağlayan misali geçen Bütün sözlere sessiz kalarak … Dökülür kanım karla bir olur Alaca atlarla gidişinden sonra Hayli zaman geçse de Dizgin tutmuyor artık yüreğim Bilirim içinde sen geçen Her şiir sonrasında Devriliyorken gönül direğim … Dökülür kanım harla bir olur. Muhammed Mehmet GÜL |