UZAKLAR YAKINLARDA...
Ben dünyanın değil,
Dünya benim içimde dönerken… Yakındı eskiden, şimdiki uzaklar, Ve uzaklar yakın… Küskün bir çocuk ağlar köşe başında Bu şehir ondan, o, şehirden uzak. Çalınmış bir zaman masalında Düşlerinde yenik, hayret telaşında… Islanmış ayakları, hercümerç deryasında, Bir derya ki caddeler, çıkmazların kokusunda. Ürperir teni, suratında poyrazların yanığı, Artık son limandır kaybolan sularda, Korsanlar şahlanır şimdi payitahtta. Uzaklarda, çok uzaklarda, Uzaklar, nefesten de yakınlarda. Kurtuluşu renklerin, başlayacak dudaklarda, Bir dünya doğacak, içindeki başaklarda... m.abdırgan |
tebrikler