SEN DESende keşfettim sevmeyi. Daha sakallarım yokken Traş olmayı. İlkokul öğretmenimin verdiği Yıldızlarda bulamadığım Tertip, düzen alışkanlıkları bulaştı üzerime. Başkalarının gözüyle bakmayı keşfettim, kendime. Gülücükler ekip biçmeyi bakışlara, Adımlarımı kontrol etmeyi, Nerede olmam gerektiğini öğrendim. Kafama yorganı çekip, planlamayı. Beklemeyi, bir noktada unutup kendimi. Umut etmeyi öğrendim, Bir cümleciği saatlerce yorumlayıp. Gördüğün her noktaya Kontrolsüz atarak beynimi Duyarlı olmayı öğrendim. Başkalarının acılarıyla ağlayabilmeyi. Seninle her karşılaşana seni sorarken, Saygı duymayı öğrendim, İdeallerimi bıçak gibi yaralayan fikirlere bile. Eşit görmeyi öğrendim tüm insanları, Yanık bir Afrikalının aşk şiirinde kendimi bulduğumda. Ben sende kabullenmeyi öğrendim. Alabora olmuşken fırtınaların deli dalgalarında, Yeniden yelken açabilmeyi azgın sulara. Göstermeye çalıştığım her güzelliği sahiplenmeyi Ve gemimi yüzdürmeyi ölümün sessiz limanına kadar, Ve öğrendim taşıyabilmeyi sevgini Kemiklerim çürüyene değin. 18.02.2009 Devrim Ser ÇİNDEMİR |
..................................
Ve öğrendim taşıyabilmeyi sevgini
Kemiklerim çürüyene değin.
Sevgiyi anlatım da güzel bir başlangıç ve
güzel bir final.
Kutluyorum.
SAYGILARIMLA.