Âşıkları yakmakta hasb-i hal eden vuslat
Yürekten yakarışta arzu hal eden salât...


Duçar olmuş zihinden dökülür yakarışlar
Dem-i derya sinede yürekten haykırışlar...


Leb-i derya dem vurur sitemle yedi koldan
Ah çektikçe düşleri isyanla çıkar yoldan...

Dokunmaz sızılı bakışları hayal-i maşukuna
Sızlansa da hicranla laf kondurmaz aşkına...


Yareni dilsiz bülbül, bahçesi gülsüz kalmış
Yüreğinde beyitler tutuştukça yakarmış...


Aşk gözlerden akınca kalplere ansızın
Kül edermiş ne varsa ve-daha sızın sızın...

Aşkın rengi su imiş berrak saf ve tertemiz
Öyle ki suya yazılan gider kalırmış yürekte iz...

Aşk iklimleri yok sayan hasat vermeyen toprak
Kimi güler kimini eder fesat kimide olur çorak...

Yalanmış hepsi yalan başıboş gönüllerde
Özlemekmiş sevmeler ayaz vurmuş seherde...