O güne
Yerleşmiş kara gök kubbesi
Sürpriz hüzün harikaları doldurmuş her yeri
Ve dünden sezmektedir ki o

Telefonun avizesinden kartopu gibi
Yuvarlana yuvarlana felaketin gürültüsü daldı kulaktan içeri
Arttıkça artan yüreğinde kıvamını bulan bu gürültü
Nedir?

Öyledir...
İnsan bir kaç yaş apansız öyle yaşlanıverir birden
Öyle bir günde veya bir gecede değil
Buz erir ya hani tıp, tıp
İşte mihenk anıdır bu

Uzaklaşıyor yıldızlar
Yüce gök katlarından
Körler gibi ve rehbersiz
İşte tıpkı öyle bir şeydi
Her sabah örerdi annesi
İpeksi siyah saçlarını

Ya o sabah, saklı, o gizli kalacak körpecik ruhunun derisi içinde
Düşte uyunan uyku seyrediyor, giriyor kabuğuna
Yüreciği işittiklerinde fırtınayla dolu
Kat, kat...
Tedirgin can kuşu!

Oynadığı masal oyunları bu değildi
Büyükannenin açılan kucağına sığınmıştı
Dizlerine sarkıyordu saçları
Taradı karışmış saçlarını derisi toplu parmaklarıyla

Sönmüş gözleriyle, gözünde gözü
Gözlerinin rengi elaydı
Hissettiği tek çığlık çok korkunçtu
Her övün vakitlerinde içmekteyiz tesellinin kapkara sütünü

Daha o yüreciği, çok kücük
Unutur mu hiç her şey
Bir cennet ferahlığında ve şen şatır
Yakarır durur
Bir zamanlar güzel olan evde

Anne baba değişimi
Tersine geri tepmede şimdi
Anne baba dönedurdu bencilliğe her şeyi
Sitem etti
Ailemi seçme şansı verilmedi ki
Oysa sezdirmeden
Beni hayatlarının dışında bıraktılar
Büyükanne! Beni kimler arındıracak şimdi?

O minik yüze işlenmiş gam, tasa,
Anne babada olsa bağışlanmayacak asla
Ödeyecekler bir gün mutlaka
İnsanlığın büyük vebali
Çaresiz bir taş ki boğulmaya mahkûm
Ne derseniz deyin...

Yenik bir zamanın yenik anne babası

Bağrında öyle bir işsiz gece taşıyan
İki cihanda da yok yere günah işlediler
Yazık!
Zamanın pençesinin düzenlediği
Yok başka bir nedeni

Gerçekler faust özeti gibi
Anne baba nöbetini devredin
Bu bir yergi değil aslında övgü
Sizden olma nedeniyle suçluyorum
Hepsi bu!

Ne varsa üst üste yığılan zihninde
Arındırabilecekler mi her şeyi tozundan, kirinden?
Yepyeni çıkmıştı oysa ki onların atölyesinden
Hayat değişimi öyledir umursamaza!

Çaresiz öyle diye başlar yaşam dizelerle
Süklüm püklüm duruyor
Öyle üşüdü ki adı neydi?
Fırtına çatıda
Mini minnacık elleri aldı avuçlarına
Titreşen bir çan gibi

Başını yasladı büyükannenin boynunun altına
Seyrediyor bu aynada üç adım ötedeki umutları:
“Her şey eskisi gibi oluverir mi bir anda? Büyükanne!”

Düzgün cümle kuran tüm uzmanların arasında
Sessizlik aktı
Karanlık derelerin ışığı döküldü

Ay gökyüzünün tam ortasında
Kopan bir kaya gibi
Yaklaşık olarak ekvatorda
Uyak kemiriyor, ah bu gürültü, ne ürkütücü

Aklına gelince
Tenini saracak
Hazin düşlerde
O sabah gibi
Evet, kini ve sabretmeyi öğrettiler ona

Şimdi dinle!

Beni dünyaya getirirken bana sormadılar
Bende sormuyorum!
Büyükanne ben seninle yaşayacağım bundan böyle
Tanrı’nın yüzünü gördüğümde
Bu korkunç mutsuzluğu söyleyeceğim ona!

Ürkütücü yoğunluğu
Yaşlı yıllar, ağarmış saçlar
İşte güçlü hayatın geçmişinden yığılıyor ardında
Ve baştan başlıyor...

Bir anda birçok hayat yaşamış gibi
Çok daha yaşlı hissediyor şimdi kendini
Yazgımın isteğine uyarak mı?
Yüzü tutmuyor!

Seyrediyor şımarıkla hüznün karışımı körpe yüzünü
Kaldırıyor kaşa düşen bir tutam siyah perçemini
Gâh çıkarım gökyüzüne
Her şeyi işiten Semî!

Küs olduğumu hüküm sürmekteyim
Yüreğimin tattığı tek lezzeti
Eksiksiz mutlulukla tıkabasa doyurmuştu beni müjdesi

Bağrı gizemli dünyada
Düşman düşünceleri beslemem asla
Aklımdan çıkmaz eski göz ağrım
O pembe yanaklı kızın annesi

Tek varlık, elimde avucumda
Oğlum olur babası!
Ürün oldu şiirimde
Bilinenler ve bilinmeyenler
Onurlandırmadı bizi
Ulaştığınız düzey
Bu mudur evlilik âlemi?

İnsanı çocuğundan bölen öfke
O dedi ki; “Büyükanne! Ta şurası acıyor usandım!”
On bir yıllık yaşamımda, en yalnız olduğum zamandı!
Anısını şimdiden yaşadığım bir usanç!

Bu çok koydu bana
Yok böyle bir suçun savunucusu!
Eşlerin birbirinden boşanması doğaldır
En tehlikeli an
Lütfen, baba babalıktan, anne annelikten boşanmasın!

Bu kent yaşamı
Bir oyun oynanır gibi sığınışıdır ki
Buyurun işte evcilik oyunu mucizesi

Bağırmak istiyorum ikisine!
Tabi ki bu sizin hayatınız!
Beni nasıl yok saydınız?!
Ben tek doğmuşum başka bir şey değil!
Nasıl denir ya,
Anlayın işte,
Seviyorum sizi be
Yüreğimde taşıdığım
Babam! Annemi terk etme!

Gâh inerim yeryüzüne vehimle
Ağlıya ağlıya notasız
Bu uğraşlarının saçağı altına
İç uyaklar
Beni candan usandırdı

Şöyle bir baktı!
Söylemekle susmak arası,
Cefadan büyükanne usanır mı?
Filiz sürüyor ahım
Neydi benim günahım?
Ta ki varsın
Büyükanne
Usanma gibi bir lüksün olamaz ki

Ceylan gibi mahzun bakışlı
Tek istediğim
Doldurma yüreğini
Olma intikam meleği
Ömür yettiği kadar benimlensin
Kime ne diyeyim
Haykıran dilim değil
Bedenim gümbürdüyor

Veda günleri yaklaşmaktaydı...

Ölümsüzcesine pişmanlık
Oysa apaçık anlamları
Pembe yanaklı kızın yalnızlığına sarılacağım
Yansıttım gökyüzüne
Tanrının eli, merhaba!

Kusura bakma ölüm!
Müsade et
Biraz erteleyip gecikeceğim
Bir gün gelip ölümü elbet ödeyeceğim
Tek sözcük çıkmıyor ölümün güzel ağzından!
Affedin beni!
Dikkat edin geleceğe!
Yaşamlarınızı yutmayın!

KAYIP YALDIZ