Kadın öder acının bedelini!

Vuslatı beklerken
Hayat girdi araya
Hevesim gecemden erken bitti
Gece mesaiyi güneşe devredince
Ben büyüdüm
Hasret, beni ikinci bir ten gibi sardı
Beş mevsim
Acının en güzelinden beslendim
Özlemi biriktirerek doldurdum gidenimin yerini

Ömür boyu sürse de vuslat nöbeti
Yastık altına saklamadım hiçbir çaresizliği
Hibe görünümlü
İki satırlık bahtı allayıp pullayıp, süsleyip püsleyip
Roman yaptım gönlüme…
İçimin tünellerine girer girmez
Hayat bütün çirkefiyle karşıma dikildiğinde
Kahramanlarım sahiciliğini yitirdi

Bıraktım geleceğin iplerini
Yolunu şaşırmış ok gibi hayat çıktı raydan
“Bilinç muhakemesini yitirdiğinde”
Bir kadın sesi düştü iki cihanın arasındaki boşluğa
Bir anda gökyüzü kıpkırmızı kesildi
Bitmek tükenmek bilmez müthiş bir
Yankı havalandı
Sema sıyrılıp açıldı
Kuş titredi, yaprak oynadı dalında
Mavi denize saklandı
Yağmura yasaklandı toprak
Dolu başaklar diklendi
Çocuksu duygularım kollarımda can verdi
Başı sağolsun içimdeki çocuğun!

Bilir misin?
Ne kötüdür insanın
Yarım kalan heveslerin boğazına çöküp susması
Ne kötüdür insanın
Hayatla istikbalin arasında çaresiz kalması
Boşuna yüreğinin
Çırpınıp pırpırlanması…

Ne demiş en iyi bilen
Öyle alçak bir kapıdır ki çaresizlik!
Geçilmesi zorunlu oldu mu, insan ne kadar büyükse o kadar eğilmek zorunda kalır

Benimde her erdemli kadın gibi unutmadığım çaresizliklerim var…
Tarihe gömdüğüm ne varsa cümbür cemaat dirildi
Senin yaşadığın kadar benim ertelediğim nesli tükenmiş acılarım var…

Tahayyül dahi edemezsin
Harıl harıl yanan şömine gibiydim
Her veda bir ondun daha attı içime
Hazin sofralarının en aç karnıydım
Haddini bilmeyen hüzünleri hazmedemiyorum…

Sen hiç karşılaşmamışım ol
Gayelerim sorguda
Tüm cevapların ağızına narkozsuz dikiş attı hayat!
Hal ve gidişten (0) k/aldım

Ayık katlanılmayacak kadar berbat bu hayat
Pardon!
Alnımda dikkat! Patlama tehlikesi yazıyor
A benim ümmi sevdam! Kusuruma bakma
Yaşamaya katlanamıyorum…
Zamana karşı yürek çeke çeke yoruldum
Sözün gelişi değil bu
Yaşamak artık beni yoruyor
Ey hayat!
Daha fazla yorma beni
Ben fazlasıyla ödedim senin uğruna kaybettiklerimin bedelini…

KAYIP YALDIZ