kırılganlığını hesaplayamamıştım
üzerinde gezdiğim bu ince zeminin
ne hayallerimi taşıyabilirmiş nede gerçeklerimi
bir ucundan tutuştururken bu sevda sözlerini
çaresizliği görmek başka insanların gözlerinde
vahşi bir makinanın dişlileri arasında ezilirken
duygusuz, sorumsuz, kaygısız bir benlikle umursamazken
üzerinde durdugum bu kayganlığın
farkında bile değilken
nasıl da mağrur
apoletlerinde cok yıldızlı bir komutanı edasıyla bendim bu dünyanın
efendisi derken
bir kız çocuğunun kolları arasında
kırılganlığımı hesaplayamamıştım
tek basıma bırakılırken o kırışmış beyaz çarşafların arasında
bu kadar yalnız olunabileceğini
ve bu kadar daha
üstüne ekleneceğini
bir kac saat önce zafer çığlıkları atarken ben
aynı ben’in yorulup nefes nefese kalacağını
kestirememiştim
çok nasırlanmış üzülmekten
çok tutulumuş elleri başka ellerin şehvetinden
çok konuşmuş
aleyhinde cok delil bırakmış bu yaşamak suçlaması karşısında
şimdi sussa hafifletemez cezasını diye
sert bir porno tadında acısını çıkarmış kendi bedeninden
ve onca yaşına rağmen
hayalkırıklığına ugratılmıs bizzat kendisi tarafından
çok beklemiş ama gelmemiş beklediği
bu yüzden bir yanı hep biraz naif
biraz çekimser
gözlerinde masum bir çift bakıs
nasılda bir kız çocugu tarafından terkedilmiş en ummadıgı anda
bembeyaz çarşafların arasında
kırılmaz sanmış içindeki billur camdan masumiyeti
taki soğuk bir zemine çarpma sesini duyana dek
oda inanmıs kendi yalanına
açılmış gözleri
iş işten gectikten sonra
zavallı bir kapı
çarpılıp çıkılıncaya kadar
döner sanmış
dönmemiş kimse geriye
soğumuş o carsaflar
sarılırken çıplak bedene
kefen gibi
nasılda zormuş
gömülmeden toprak altına
ölmek gibi
bir kız çocuğunun ardından
büyümüş ihtiyarlamış ama
bir türlü aklı ermemiş bu yalnızlığa...