Tövbesi sığ dünyaördüğün sevgi deryası kalb aşındırır sevda kıyılarında kinle örtülü tel örgüler ki kapar sınır masumdan her defasında görmezden geldiğin tekerrür boz ar ayarı kesildikçe soluk aşkın sığ gülüşünde bülbülün dilinde yangın gül sırtta yokluk çıkmazı illah ki mazhar arşınlanan odaklar sayıklamalara uğrayıp yargı illetine tekrara kapanır gönlün kapıları sorgulanan her imge hazandan doğar bahara nispet dokunurken şehrin karanlığına ahular boşalır (y)aradan kaybolur kan damlada damla kanda cehennem de ne ki; ellerin dokunduğu yoksunluk çarpıp günahı besleyen tövbeye değdirir alınları zühreye 2009-01-24 Sude Nur Haylazca |
ahular boşalır (y)aradan
kaybolur
kan damlada
damla kanda
tebrikler imgeler gayet güzel ve akıcı bir eser okudum kaleminiz daim olsun saygılarımla
zaralıcan