DÜŞ KIRIĞI SAATLER...
Ve elifin yüreği kandı…
Bağdaş kurmuş akıntıya düşleri Ölü soğukluğunda yorgun bedeni Gece yarısı gidişlere damladı Nihavent serzenişi… Elleri dizlerinde hareketsiz cümlesi Sarhoş sevdaların yürüdüğü Günah sokaklarında yol aldı şarkısı… Her nefes dumanlı kasvet… İçli bir hüzzam… Dilaltı sessiz çığlık Cinnet gözlere varmakta Ayak izleri yaklaştıkça Tozu duman seyrinde Küstah ve bencil tavırla… Düşünce dalgası yanılgıyla oyalı Hürriyet için soyunur dilde nağme İhtiras zengin kuyu Köreltir ışıkları Bir günlük ömür için Kelebek sedaları yankılanır hecede… Ve düşer kanatları gecede… Oysa kalır saklı hülya Daha hayal denizi var Damlalar kadar umut Edepsiz bir loşlukta Kurur derya ve deniz… Elif hali kalmamış Elifli aşk gününün Kurşun gibi dizilmiş Yürekte aldanışlar… En yüksek dalından düşer serçe kuşları Kırılmış kanatları Dallarını kırmış aşk Yitik dinlenen masal Sen yinede güneşe uzan… Elif! Düş kırığı saatler Sabahları gözlüyor Elif uyan uykudan Hayalinde dallanmasın Olmayacak sevdalar… Anla elif! Adımların aldanış sezdin mi yalan kokan nidayı? Sahi Anladın mı? Yalın kalmamayı... |
namık cem