bozgunsokak çocukları vurulan atlar ve kaçan yalınayak gelinler rüzgar gülüdür mendireklerde gemilere bakıp ağlayan takası küçük reisler batık birer öykü dahası özlem cennet bahçesinde öz yılan kavı çantada keklik bir sabah uyandım yastığım yoktu sandım annem ölmüş boğulmuş deniz telaşımı yangın anlar sonra yüzümü su Ay basmış sandım içimi gölgesiz dudaklarda dili belgisiz zamirlerin örselenmiş önsözü Tanrım yeniden başlat şu oyunu çanak çömlek patlarken |