Çöktü tekrar kor bulutlar üstüme
Şimdi yanmaz nur umutlar üstüme

Milletim isyan tüter, yangın yanar
Şimdi cenkler durdu, bülbüller kanar

Muhteşem devlet, çözülmüş şimdi hep
Muhteşem millet, büzülmüş şimdi hep

Lâle devrim handa güller açsa da
Lâle devrim canda yeller saçsa da

Çağlamaz hiç eski cenkler, inlerim
İnlemez hiç eski şevkler, inlerim

Aşkla Hâmit Han, dönüşler yapsa da
Yanmıyor devlet, ışık yol sapsa da

Bir hüzün dökmüştü, kasrım sarsılıp
Bir elem sağmış, şu asrım sarsılıp

Hep erir bir bir şu toprak, közdeyim
Ürperir bir bir şu yaprak, közdeyim

Yandı menziller, göğüm kan damlatır
Mehterim kor bağlamaz, cenk sonlatır

Bahçelerden bülbülüm ses vermiyor
Bayrağım mahzun, kızıllık dermiyor

Yanmıyor yıldız, şafak öksüz doğar
Gülmüyor deryam, sabah katran sağar

Şimdi Bursa’m kor süzer durmaksızın
Kor Edirne’m zift yazar durmaksızın

Niğbolum coşmaz, söner yangınlarım
Ağla İstanbul, döner vurgunlarım

Nur zaferler sustu, solmuş cenklerim
Kor seferler durdu, solmuş renklerim

Ey vatan yaş süzme, artık titre sen
Ey vatan baş büzme, artık titre sen

Çağlasın tekrar, gülün nur renkleri
Başlasın tekrar, bağın kor cenkleri

Devletim hiç çökmesin, mâtem yakıp
Milletim hep çağlasın, meltem yıkıp

Kor güneşler yüklesin ufkum yine
Nur ateşler eklesin ufkum yine

İnle sen, “ Türk “ kışlasın hep üç kıta
İnle sen, “ Türk “ düşlesin hep üç kıta

Sancılar hiç yakmasın, kor gülşeni
Ağrılar hiç bükmesin, nur gülşeni

Yükle artık cenkle köşkler bağrına
Ekle artık meşkle köşkler bağrına

Çağlasın diller, tutuşsun kör duman
Ağlasın közler, tutuşsun kor zaman

Bir murat yık milletim, tütsün sesin
Bir hüzün yak milletim, tütsün sesin

Kös vurulsun şimdi artık, inle hep
Cenk karılsın şimdi artık, inle hep

Altı yüz yıllık çınar, nur bağlasın
Devletim cevher döküp, hep çağlasın

Hasretim dinsin, şafaklar nur desin
Harmanım tütsün, sabahlar kor desin

Mevsimim hep, nur zaferler yollasın
İklimim hep, korlu cenkler pullasın

Bülbülüm yaksın nefes, gülsün vatan
Mehterim yığsın heves, gülsün bu han

Çağlasın millet, ışıksız kalmasın
İnle bahtım, dertlerim nur yolmasın

Eski bağlar, gül kuşansın hep yine
Eski yollar, yel kuşansın hep yine

Sal bulup aksın denizler güllere
Allah’ım yak bir umut yak dillere

Milletim bir bir uzansın köşküne
Mehterim tekrar uzansın meşkine

Yıldırımlar gürlesin durmaksızın
Kor ateşler harlasın durmaksızın

Eski yaprak, eski toprak titresin
Derya yansın, şanlı bayrak titresin

Solmasın günler, kırılsın poyrazım
Söyleşin canlar, açılsın ilk yazım

Kardığım yer, hep tutuşsun “ Türk “ diye
Vardığım yer, hep tutuşsun “ Türk “ diye

Hep selam versin, yetim akşam bana
Sen süzül artık, umut yaktım sana

Kor umut, hep dağlasın nur kalbini
Nur ufuk, hep bağlasın kor kalbini

Mevsimin son faslı, derman yüklesin
Gönlümün son faslı, güller eklesin

Çağlasın devlet, çözülsün bilmecem
İnlesin millet, büzülsün loş gecem

Kör karanlık yık, ufuklar çağlama
Kor denizler yak, umutlar ağlama

Çöz yanan zor derdi, durdur sen hüzün
Büz yanan zor derdi, kurdur sen düğün

Toprağım hep nurlanıp, boğsun elem
Yaprağım hep korlanıp, boğsun sitem

Harmanım tütsün, çözül sen dermanım
Dertlerim bitsin, süzül sen ummanım

Yaylalar tekrar, güneşler toplasın
Cetlerim tekrar, ateşler toplasın

Hasretim ölsün, kavuşsun güllerim
Hicranım bitsin, buluşsun yellerim

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )

- . - - / - . - - / - . - /