Akdeniz gül bekle, şevksiz çağlama
Çınla sen, dert dindi; mâtem bağlama

Devletim bulmuş Yavuz, bir baksana
Milletim sağmış güneş, nur yaksana

Akdeniz mahzun durup, dert çekme sen
Ufka vurgunlar koyup, yaş dökme sen

Sen güneşler yak bugün, gün döndü bak
Sen ateşler yak bugün, zift söndü bak

Çağlıyor devran Selim Han, kahrı yak
Çağlıyor umman Selim Han, asra ak

Mekke çınlar bak, getir nur tahtımı
Kor deden “ sen “ der, getir kor bahtımı

Senle güler ey Han’ım, İslâm dini
Yığ Selim Han yığ, şu köşkün derdini

Tütmesin hiç tende, kordan kaygılar
Çağla ey Han, yanmasın hep korkular

Titre deryam; titre mehter; titre gün
Çağlasın cenkler Han’ım, boğdur hüzün

Çınla hep ey mehterim, vur kösleri
Nur Selim Han titreşir, kar kösleri

Ey Mısır, bir başka ol, ver nurları
Ey Mısır, sen aşka gel, ver nurları

Ey Yavuz Han, Sultan’ım, kor yükle sen
Mekke ağlar, çağlayıp nur yükle sen

Çağlasın İslâm Selim Han senle hep
İnlesin tütsün ışık han, senle hep

Şimdi İstanbul güler, doğ gül deniz
Sultan’ım cenkler süzer, yağ gül deniz

Çaldıran çağlar, yazar cenk Sultan’ım
Kor seferler inletir eşsiz Han’ım

Yaylalardan hep sızar tekbirlerim
Kör karanlıklar ezer tekbirlerim

Çağla deryam, meşkle yazsın kor kalem
Çağla Sultan Han, tutuşsun hep bu dem

Âtiler sarmaş dolaş yaksın ateş
Sultan’ım ey Sultan’ım, doğsun güneş

Sarsılıp dursun şafaklar, gül diye
Çağlasın dursun sabahlar, gül diye

Ey Yavuz Han, nur seferler yak bize
Çağlayıp dur, nur zaferler yık bize

İlhamım hep senle doğsun Sultan’ım
Harmanım hep zifri boğsun Sultan’ım

Muhteşemdin, aşkla yığdın sözleri
Muhteşemdin, cenkle yaktın közleri

Şimdi artık çağlıyorken göklerim
Dilde yangın bitti, aşklar yüklerim

Ey Yavuz Han gitme, ağlar Akdeniz
Sen vakitsiz tütme, çağlar Akdeniz

Vakte korlar yakma, yaslan âleme
Harmanım hiç dönme sen, kor mâteme

Çınladım, ses verdi: ” Gül bekler “ dedi
Ağladım, ses verdi: “ Gül yoklar “ dedi

Bir çıban soldurdu, dönmüş Sultan’ım
Yandı birden, aşkla sönmüş Sultan’ım

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )

- . - - / - . - - / - . - /