Ey şafaklar, silkinin artık bugün
Bir Murat sağmış bağım, yıkmış hüzün

Nur Edirne’m, yaktı bir gül aşk ile
Sultanım doğmuş bugün hep cenk ile

Ummanımdan nur doğar durmaksızın
Cenge yanmışlar vakit kurmaksızın

Feyzi almış hep Murat Han, çağlıyor
Şimdi düşmanlar, ayazlar bağlıyor

Çağla İstanbul hüzün dinsin hemen
Sancılar hiç tütmesin, bitsin çimen

Bak, zaman yaklaştı, dinsin yaşların
Şimdi hep bahçende, ötsün kuşların

Kör Bizans, korkun tutuşsun yak Murat
Kör Bizans, kaygın tutuşsun yık Murat

Asra güller ekle, ey nur devletim
Kasra güller ekle, ey nur devletim

Bak şafaklar şavka durmuş bekliyor
Yan Bizans, ceddim zamanlar yüklüyor

Yıldızım durmaksızın, yangın tüter
Hep yeşil bahçemde, bülbüller öter

Mehterim vur cengi, deryam titresin
Sultanım sar dengi, deryam titresin

Vakte sığdır sen zaferler aşkla hep
Gönle yağdır sen seferler aşkla hep

Sultanım yaslandı, cenkler başladı
Mehterim canlandı, meşkler başladı

Cenklerim çınlattı birden gökleri
Dermanım inletti birden gökleri

Kor Murat Han, közlemişken sözleri
Cetlerim kırmıştı, renksiz yüzleri

Hep cihan ürperdi, kordan mevsime
Göklerim serperdi nurlar cismime

Çeşmelerden şimdi çağlar damlalar
Sultanın aşkıyla, ağlar Varna’lar

Titriyor artık zamanlar, doğdu can
Dermanım bir çağlasın, dinsin duman

Kor hedefler tüttü, yaklaşmış zaman
Sultanın tahtında, varmış bir civan

Şimdi öksüzlük oluşmaz canda hiç
Şimdi bahtsızlık oluşmaz Han’da hiç

Gördü Sultan Murat, nur oğlunu
Ördü Sultan Murat, nur oğlunu

Devre yıldız süslemiş, Sultan Han’ım
Asra cenkler beslemiş Sultan Han’ım

Oğlu tekrar, tahtı vermiş Sultan’a
Döndü günler, son verilmiş hicrana

Mehmet’im artık zamanlar bekliyor
Kor mühür vurmak için aşk ekliyor

Bekle İstanbul, azalmış günlerin
Bekle İstanbul, süzülmüş günlerin

Söndü Murat Han, bakarken oğluna
Güldü candan, taht yakarken oğluna

( fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün/

- . - - / - . - - / - . - /