ŞİZOFREN GÜNCELER-4- AĞLAMAKHıckırıklar birikiyor boğazımda ağlayamıyorum. Avaz avaz çığlıklarım var ağlayamıyorum. Söyleyeçeklerim var kelimelerim yok. Dar kapılı delhizlerdeyim karanlığın karasında. Yalnızlıklarımı. Yangınlara veriyorum. Bedenim kaskatı ruhum eriyor. Cehennem yakın Cennet uzak. Ölümden korkmuyorum. Hatıralardan arta kalan. Hırıltılarım var. Gözlerimde kanlı yaşlar. Çehremde mutluluk denen bir maske. Dört duvar arasında ise . Kaybedişlerimden arta kalan Şizoreni nöbetleri. Acılarımın herbiriden birer ben yaratıp. Terk edenlerle beraber öldürüyorum. Bu şiirlerimin hepsi bir mezarlık aslında. Her mısra ceset. Her nokta kefen. Her başlık mezar taşı. Hıçkırıklarım ise içimde parçalanıyor. Boğuluyorum. Ah keşke çocuk olarak kalsaydım. Hiç olmaz ise avaz avaz ağlardım... |
Ağlamak çocuklara has bir savunma ve isteklerini anlatma duygusu olarak bilinsede
büyüklerinde içlerini boşaltmada öfkesini yenmede kullandıkları bir duygu olduğu bellidir
Ağla arkadaşım ağlada göz pınarların cağlasın......................
Allah kimseyi ağlatmasın.....................selamlarımla.