şarap ve mahzenintihar sebebidir deniz aklımda iki kadın bir mahzen ve delirmiş üzüm şırası gibi gözlerin bekliyorum ki yaşamak biraz daha eskisin kelebekleri bu kadar çabuk öldürmesen Tanrım dehlizlerinde zaman ardı ardına saklanan ölüm yakılıp yıkılan bir şehir köklerinden kopartılan dil aklıma yazmaktan çok dizlerinde ağlamak gelir kapat kapısını şu dergahın derviş aşk üşüdüğünü söylemez mantarı içine kaçmış şişeleri toplayan çocuklar mahzende göz yaşlarını karanlıkla devşirirler güneş zamansızdır artık ne doğar ne de batar şarabın döküldüğü yerde şafak bekleyenlerin kanı durmaz |
Yalazlanır benliğimde canım
Şarabi yaşanmışlıklarım
Köklerinle beslenir
Bengisuyum ...