NEŞTER..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın dönmesem de yüzümü sana,
sırtımı hiç dönmedim anlasana... bu susku yakışmıyor bize, sen konuş... konuşmasam da, anlarım içsel çığılığını... mahzun, dinlerim...
yalnızlığımın bileylenmiş ,
nekrofili temaslarında; imla katiliyim nicedir… devrik, öznel, kuralsız… dilimde, neşter kesiği nevrotik cümleler… cümlelerin soyut evrimi, devrimidir, her bir kavramın… mutasyon geçirirken yeknesaklığı, devrin; bileklerimde; neşter kesiği şarabi bir dem… demlendim… arafta; meş’ale yakarken günahlarım; günahsızdım… arındırdım paslı bir kabus lanetini, tenimde; neşter kesiği bir iffet… iffetsiz gecelere, yumdum gözlerimi… ben, mensur arsızlığın; sen, manzum yarsızlığım… bir “elif” le çakılırken cesedim sin’e, vaftiz edilmiş son şairim… sen “nun” şiirim.. şiirimde neşter kesiği münferit “sen”… *ez bedeng diminim, xwede, tu biaxive… *ben susuyorum… tanrım, sen konuş… (A-Y) |
wolfman84 tarafından 11/26/2008 10:58:52 PM zamanında düzenlenmiştir.