bir semender yangınla besleniyor göğsümde
geceyi tutuyor annemin sessiz aynası
babalar deliriyor saatlerin gölgesinde
bir çocuğun kırık hayalleri küfleniyor
çölde susayan bulutlar gibi tükeniyor rüyalarım
yalın bir akşamın toprağına gömülü
gittin, gecenin kıyısına
yanına ruhumu sürükle desem de
Gitme dur desem de gittin.

sen bütün akıntıları boyunduruk mu sanıyorsun
dağlar susar, ruhum görünmez mi?
kızıl kanın aktığı vadilerde ben varım
yolların yokuşunda tek başıma yürüyorum
yılanlı köşelerde çaresiz bekliyorum
ân olur, ovaların tutkusu ile çırpınırım
ân olur, kurak toprağın içine mahkûm olurum
kaybolmuş bir cennet özlemiyle başımı taşlara vururum
oysa senin gidişin ansızın bir kasırgaydı
sana dur desem de
Gitme kal desem de gittin.

gözlerim, bir avuç hüzün tohumudur desin
bakışlarım, her akşam çam kokusunu getirsin
uğursuz pelerinler düşer evrenime
geceler izin ister, ben haram sayarım
rüyalar cellâdın teninde gezinir
sıra bana gelir, hasretin ateşini yakarım
tutkuların zincirini kırarım
yanılgılar boğazına düğümlenir
iyi ki nazına sürdüm efkârımı
bıraktığın mendilde unutulur suretim
bu acıyı içimden çıkar desem de
Yanımda kal desem de gittin.

usulca yürüdüm sen gideli
güneş batmadan, göğün rengine karışmadan
bir matemin tufanına kapandım
esaret, çıngıraklı bir korkudur, bil istedim
arkamdan sevecen kırlangıçlar düşer yere
Ben mi delikanlı yım, sen mi dantel yüreklisin
yoksa kan içinde mi boğuldum
tek başıma düştüm dağların arasına
çobanlarla ağladım, hasreti paylaştım
gittin; feryadımı yalnızlığa bıraktın
yitik şarkılarımı al desem de
Canımda kal desem de gittin.

parmakların bulutlara değsin o yerde
fırtınalar mırıldansın türkümü
adımı çağlayanlar okusun bir yerde
âh çekince, dünyayı yakacak ağlayanlar
ötelerden tavşan bakışı farklıdır
böceklerin yörüngesinde alem değişir
yazmalı kalem, gittiğin anı
hangi deprem ejderin fermanıdır, yazmalı
kirpiklerinden isyan yağmurları sızmalı
gittiğin anın burcunda şiir doğmalı
yanına bu sevgiyi al desem de, gitme kal desemde
..gittin.