güneşin çocuklarına ağıt
yenildik yine bugün
yalnız düşerek kavgada ölülerimizi dün bayram sevinciyle değiştirmiştik çocuklarımızla oysa kuşlar yas tutmuş yürekleriyle uçup gittiler bu ülkeden kaç vakittir İstanbul küle gömülmüş bıçakların ve ihanetin koynundadır döl yataklarında çürümüş gövdelerden ölüm çekilirken çaresiz urgan vursalar boynuna tenin çarşar gibi buruşurken kim döker ateşten bakır tasların içine hayatı caddeler kan içindeyken. uçsuz bucaksız gökleri paylaşarak döndüler kan içindeyken caddeler derin yaralar açılmış dişlerinde halatlardan ip uçlarından ve şaraptan büyük acıyı göstersinler yüzlerine düşen ölüm uykusunu yas tutsa bütün yürekleri ülkenin güneş devrilir şimdi mühür koysunlar vaktin üstüne. |
İyiliğe del’oluruz
Her güleni dost biliriz
Ölüm-zulüm ondan bize
İti biti beslemekten
Sanal düşman deflemekten
Sessiz sesiz oflamaktan
Kan- gam dolar gönlümüze"
Şiirimdendi.
Sizin şiirinizin sonu ayrıca çok güzel. Yüreğinize sağlık