bankta oturuyorum.

elektrik tellerinde bir kuş duruyor/apartmanın çöp kutularının içindeki kediye bakıyor/kedinin gözleri yerde kıpırtısız uzanan köpekte./köpek salıncakta tek başına sallanan çocuğa bakıyor./çocuk, sessizce çimlerde oturan adama./adam o anda göremediğim bir kadına bakıyor..

bankta oturuyorum
ayağa kalkacağım anda aklıma sen geliyorsun.

bankta oturuyorum
karşımda sen duruyorsun
zaman hiç akmayacakmış gibi dingin/
güneş sönmeyecekmiş gibi ışıyor./
uzaklarda, denizle gökyüzünün birleştiği yerde ki su
buhar olup güneşe yükseliyor
güneş zamanı ısıtıyor..
bankta oturuyorum.
karşımda sen duruyorsun/
ikimizin arasında aşk sönmeyecek bir güneş gibi duruyor./
sen karşımda yokken yirmi dokuz harfim vardı
ve bizim dışımızda uykulu bir gökyüzü.

verebileceğin sonsuzluk iksirini istemiyorum..
oynanan oyun sandığımızdan daha kısa

söz tükendi, artık gitmelisin..

bankta oturuyorum
buradalar; elimdeki kalem ve kağıt,
bu park, zaman, güneş, ağaçlar, arabalar,
hep burada olmak zorunda olan insanlar..
elektrik tellerindeki kuş,
kuşun gözündeki kedi,
kedinin gözündeki köpek burada.
çocuğun tutunduğu salıncak/
çocuktaki adam/
adamdaki hüzün burada

belki bu düşte bir düştür
belki de uzaklarda farklı bir zamanda bir adam sıkıntı içinde yatağından uyanır..

ellerimi kapattım
gözlerimin karanlığına
güneş sağaltmadı yaralı bakışlarını