-Başlıksız-
hatıradır kendine bu ansız ay tutulması
anımsa ayakparmaklarının yalnızlığını ve kurtul siyahın ipek sanrısından ve unut tanrıça olduğunu ki tanrıça sayıldığı anı vardır her siyahın eski bir yalan diye yıkılır üstüne sonra yastığa düşer kalır izi gözyaşıyla anımsa ayakparmaklarının yalnızlığını ve unutma: erkektir bütün dinler ölüm sonrası kadına düşen ağlamaktır kutsal ırmak kıyısında yıkarken ölümü huşu içinde elleri bütün zaman yakamızda aşk, sariler içinde hint kadınıdır yakar kendini düpedüz tanrıçalığını anılardan tabut yapar girer içine yakar mı yakar kendisini kalır sonraya o şehla kız çocuğu ağzınla tanrıça olduğun eski bir aldanış kalbine kum kadar çok küsur kadar çok erkek büyütüp geldi bu yalanı sonraya. anla telaşlı bir kanayışla yıkılınca yarana ama ölür tanrıçalar. unutma anımsa ayakparmaklarının yalnızlığını tanrılar kutsansın diye yaratıldı her tanrıça. |
girer içine yakar mı yakar
kendisini
kalır sonraya o şehla kız çocuğu ağzınla
tebrikler