15
Yorum
49
Beğeni
0,0
Puan
351
Okunma

çökmüş zamanın kıyısında
bir sancı gibi eğilmiş gövdem
ne rahmetle yıkanmış ne isyanla kirlenmiş
arada kalmış bir secde vaktiyim şimdi
üzerime sinmiş gece
yıldızlar susmuş gök geri çekilmiş
ne varsa ışığa dair
birer birer infaz edilmiş suretimde
ey kalbim!
ne vakit taşlaştın da duvara döndün
ne vakit aynaları küstürdün gözlerine
zulmatın eşiğinde titreyen bu yakarış
hangi duanın cevapsız çığlığıdır
benliğimde kazılı eski yeminler gibi
her zerremde döner bir ayin
bir karanlık usulca iner damarlarıma
ne hak ne bâtıl
yalnız bir hiçlik hükmü yürür içimde
ey aşk!
sen ki nâr ile nur arasında bir sır
beni de al o aralığa
ya yak beni kül oluncaya dek
ya sil beni vaktin defterinden
ey Rabbim...
bu gece zulmat âyinime şahitsin
sözlerim kefaretsiz
gözlerim secdesiz
ve ruhum
bir yitik seherin eşiğinde mahkûm