Bilinse de bir başkası tarafından “Acı veren gerçekler”
Sevenin halinden anlamayanlar yalnız gülüp geçerler
Öyle bir sevdanın derdine kendileri düşsün istemezler
Ama bir başkası derken
O sevilen biriyse eğer,
Keşke yalnız “Acı verse gerçekler;”
Öylesi acılar sevenin hayatını da linç eder,
Hiç eder !
Ömrü erkene çeker !!!...

“Sensiz kaç şafak örteceğim bilmem” dense de,
Bütün şafaksız ölümlerin üstünü örtüp, varlığı ölümlere iter
“Acıyı bal eyleyip” yaşamı ölümle mukayese eder
Ve istemese de uykusuz şafakları kendine yorgan eder
Üşüse bile,
Aşktan gelecek her türlü uykusuz şafağı iştahla üstüne doğru çeker
O ara acılar, gelecek mutlulukları sabır dünyasına gizler
Beklenen sabır misafiri gelmezse bir gün yüreğe eğer,
Asla ve hiç bir zaman bitmez o “şafaksız geceler !...”

Kadehle tek tek
“Bir adet yalnızlık çekmek…”
Daha çok azdırır yalnızlığını “O’nsuz kaç şafaklara” dek
Sanma ki doldurup doldurup kadehleri,
Bu insanın sevdiğine içmesi demek
O şekil de hareket etmek,
Bence ölümleri usul usul ve tek tek
Arkası arkasına ciğerine fon dip etmek !
Hatta onsuz şafakları bile görmezden gelmek
Yaşamadan ölmek !
Ölmeden çekip bitmek !...

En acı gerçekle yüz yüze gelmek;
Tabi ki “Bilseydim” demek…
Birbirine yakın akrabalığı yaratır,
Keşke’yle, “Bilseydim’i” karşı karşıya getirmek
Böylesi yanılgıların yanında daha da yeğdir,
Oysa “Hiç bir şey bilmemek…”

Gerçekler hep böyledir;
Her gerçek acılarla iş birliği içindedir
Ancak üzerine beyaz yalanlar sürülünce
Hazmedilme de belki geçici bir açlık giderilebilir
Ama seni biraz daha yaşatacak kadar yeterlidir
Yani kırk katır mı, kırk satır mı sorusu akla gelebilir
Razıysa insan bu sonuca
Kendi ipini kendi boynuna kendi indirebilir !!!...

Neyse ki içi bir arz-ı hal gibi bir şiir
Ama harika bir şiir dilidir !....
KUTLARIM !!!....

Hanımefendi şarta dayalı çok güzel bir sitemdi.
Şartı : " Bilseydin "
Soru şu !
Bildirilmiş miydi ? Anlmadı galiba diye tekrarlanmış mıydı ?
Burası meçhul...
Anlamış da anlamazdan gelmişseee sitemden fazlasını da hak etmiş olurdu...
Bazen de insanın sevgisi o kadar derindir ki ; onu görmez bile, kendi içinde tutup, sevgisini kendinde yaşar... Acılıdır, mutludur. Ara ara kanar... O kadar...
Temiz bir SİTEMDİ tebrik eder saygılar sunarım.

Merhaba can ablam hecenin basamaklarini bir bir ve hizla tirmaniyosun ...

Hasret gönle düşmesin diye ömrü adardım
Silseydin içimdeki acı veren gerçeği
Damla damla sen yağar acıyı hep tadardım
Bilseydin içimdeki acı veren gerçeği

Hasret gonle dusmesin omur adar insan dustu mu zaten acilar ilmek ilmek ice orululur...Sevgiliye seslenis olmus silseydin icimdeki aci veren gercegi..
Her ne kadar silmek istesen de sen ablam gercekler acidir ve izi muhtemeler her gonulde damgasini vurup iz birakir..
Damla damla yar yagar sevenin yuregine ve sevgili giden sevenin ardindan tadim tadim aciyi tadar ve bilseydin der aci veren gercegi..
Bilir mi ki ablam ...

Siirin giris dortlugu gibi de final de kusursuz olmus...

Nurefşan’ın bağrında sönmek bilmez kızıl kor
Gündüz gördüğün düşü sabır deyip hayra yor
Rabbine yönel gönül yarını Rahman’a sor
Bilseydin içimdeki acı veren gerçeği

Bagrinda yanan kor hic soner mi sondurmek istesen de bir ani gelir aklina yeniden alev alir kole donusen kor..
Gunduzun de gecenin dusu hep hayra yorulur ki sonu hayir olsun
Rabbine yonel gonul yarini Rahmana sor ve Rabbine yonelip Rahmana sorarsan yarini rabbim her yada gec en guzel en hayirli cevabi verir...
Bilsedin dersin aci veren gercegi...
Bilseydi bilseydi kii kalpteki gercegi ta kendisi oldugu
gidisinden gitmelerinden utanirdi....

Ayaklar uyaklar duraklar hep yerli yerinde...ablam...Hece senin gibi guclu bir kalem kazandi desene..daha yolun basindasin yolun basinda olmana ragmen guclu betimlemeler ve vurgular heceye tutsak etmeye yeter siir sever ozelikle hece seven gonulleri...

Huzunlerin siirlerde kalmasi dilegimle basarilarinin devamini dilerim...Seslendirmedeki fon yorumun da harika olmus banada kutlamak kaldi...

Her dem siirle can ablam dilerim gunun hecesi olur...Sevgilerimle