Egilmezdi hiçbir zalime boynum
Beni ihanetin güçsüz bıraktı
Boş kaldı yüreğim boş kaldı koynum
Vedasız gidişin hiç’siz bıraktı


Yaptığı yakışır ancak kalleşe
Kurt bile böylesi saldırmaz leşe
Attıya ayrılık denen ateşe
Dertler deryasını uçsuz bıraktı


Nemrut ibrahimi böyle atmadı
Gönlümü attığın nar kuyusuna
Yüreğin kördüya aşk duyusuna
Hasreti divanda suçsuz bıraktı


Kâh bir çıkmaz oldu dara bıraktı
Kâh mevsim aldatan hain kuraktı
Merhamet denilen yere ıraktı
Beni gençliğimde saç’sız bıraktı


Bilmeme ki nereden çıktı karşıma
Zehrini akıttı gönül aşıma
Bütün saltanatı yıktı başıma
Ülkeme sultandım taç’sız bıraktı


İsa’ya bağlıydı incildi varı
Meryem’in sükutu oldu tek kâr’ı
Ondan kaldı şu ağlama duvarı
Yıktı İnancımı haç’sız bıraktı



Egilmezdi hiçbir zalime boynum
Beni ihanetin güçsüz bıraktı
Boş kaldı yüreğim boş kaldı koynum
Vedasız gidişin hiç’siz bıraktı