Kudret kalemiyle Yazılmış   kader
Hem kader bile yazılmış kader
Ayrılıksa yazgımız ne yapsın kader
Bensiz Mutlu olacaksan eğer
Yolun açık olsun  beni boşver
korkutmaz gönlümü acı ve keder
Kurudu Sonbahar daha gelmeden
Soldu o mavi düşlerin gülü..
Müjdeler boşuna umutlar ölü...


Ne kış’sın artık bana
Ne bahar mevismimsin
Ellerimle
Yıktığım en güzel hayalimsin
Bırak bu ayrılığa gönül boynu eğilsin
Bu limandan ayrılan ilk gemi sen değilsin
Söndü mecusilerin kıskandığı o yangın
Savurdu rüzgarlar bizden kalan son külü
Yaşananlar hep yalan,
gerçekler birer ölü...

Hayalinle yumardım göz kapağımı
Sevdanla harcadım  gençlik çağımı
5 vakit bir kıbleye dönüp seni diledim
Neden yıktın gönül tapınağımı
Hangi öfkeyle söndürdün de ay ışığını
Karanlığa gömdün bu aşığını


Sensiz Nereye kadar taşırım bilmem
Bu acı ıstırabı bu yalnızlığı
Vuslatı vaat ettin yaşattın ayrılığı
Kapanır mı şimdi bu asi yara
Iyleşirmi sen el sürmeden
Diner mi
Kalbimde ki hüzün yanığı
O gülen yüzünü ömür boyu görmeden

İhanetin geçmiş
Sevdamızın ırzına
Siyahlar dökülmüş
bembeyazına
Kalmadı dayanacak
gücüm nazı’na
Küstüm masalların deniz kızı’na
İhtiyacım yok artık  senin
Ne baharına nede yaz’ına
Bütün mevsimlerim varsın kış olsun
Utanma yerlerden kaldır başını
Kalbime tek hatıran bir bakış olsun
Ne çok severdim oysa seninle ıslanırken,
yağmurlarda eylülü
Şimdi mutluluğun kapıları sürgülü
Şimdi mevsimler hazan şimdi duygular ölü
Şimdi şiirler yanık şarkılar hazin
kalmadı hiç önemi o güzel mazimizin
Şimdi küskün gönlüne Gönlümün gönlü
Şimdi sevdalar kayıp şimdi tutkular ölü

Umut bağlama şimdi boşu boşuna
Un ufak ettiğin sabır taşına
Aldırma gözümün akan yaşına
Bırak, bırak yüreğimi yalnız başına
Hem bende bir daha çıkmam karşına
Yenildim seninle bu sevda yarışına
Hem küsmene Küstüm hem barışına
Yüreğim darmadağın
Gözlerim kan gölü
Teselli nafile hislerim ölü...

Korkma ! Bir daha
O güzel gözlerini hayalimle kuşatmam
Sensiz bu sevdayı bir an bile yaşatmam
Benim olmadın diye iffetine taş atmam
Unutmam dudağıma koydugun o buseyi
Seni sevdiğim gibi sevmem kimseyi
Almam artık ağzıma bu sevda türküsünü
Anlatmam kimselere
Bu aşkın öyküsünü
Mecunun boşuna aşmış
bir sevda için çölü..
Leyla’nın kalbin de ki merhamet ölü...


Ne helallik aldık ne vedalaştık
Tende can iken yabancılaştık
Bilmem
Nasıl  bir çamura bulaştık
Nasıl bir zehirdi aşk içtik bilmeden
Öldü duygularımız
Öldük sen ve ben.