Yüreğim avcunda gonca bir güldü
Kurudu yokluğunda soldu döküldü
Bir yangın sonrası savrulan küldü
Düşler ülkesin de kayıp sevdamız

Say ki bir ruyaydı sadece düş’tü
Say ki olmaz bir Hayale dönüştü
Sürgün umutların Ardına düştü
Gönül yurdumuzdan cayıp sevdamız

Buğulu camlardan soğuk bir günde
Mazinin üstüne çekildi perde
Hiç ummadık anda düştüm bu derde
Şimdi sen nerdesin ben nerde
Kendi vatanın da sensiz koyduğun yerde
Garip bir mülteci bizim sevdamız

Sus ne olur sus
Konuştukça uzuyor bu kabus
Karanlığa doğacak bir nur mu kaldı
Çölleri avutacak yağmur mu kaldı
Bende İncinecek gurur mu kaldı
Bütün benliğimi ezdi sevdamız
Oysa hiç bir şey bilmezdi sevdamız

Hani her zorluğun kolayı vardı
Hani her kışın sonu bahardı
Adeta bilinçli bir intihardı
öldürmeyen dertti bizim sevdamız



Yıkıldı hayallerim gönlüm  üzüldü
Gözlerimden kanlı yaşlar süzüldü
Beraber attığımız düğüm çözüldü
En kavi yerinden koptu sevdamız
Doğru yoldan çıktı saptı sevdamız

Bu kadar kızacak kime Kin ettin
Bir derdimi kaçla çarptın bin ettin
Bir seninim diye yemin ettin
Yokluğunla mahzun şimdi sevdamız


Satılık kölenmiydim can pazarın da
Bir hiçmiydim yoksa hep nazarın da
Kar gibi eridi intizarın da
Sellere karıştı bizim sevdamız

Bir katreyi dilenmem bulutların da
Mabedin de yıkılsın o putlarında
Vuslatı beklerken umutlarında
Hicrana kavuştu bizim sevdamız