Elimi yıkadım vicdanım rahat
Seninle davamız mahşere kaldı
Ne sen o Şirinsin ne ben o Ferhat
Hesap amel denen deftere kaldı


Vakti bilmem ama birgün mutlaka
Bulunur ölüme elbet alaka
Yeminler olsun ki nas’a felak’a
Gönlümün günahı o yere kaldı.


Hep hasretin ile sınadın beni
hor gördün sevdamı kınadın beni
Vazgeçirdi işte inadın beni
Gecenin umudu sehere kaldı


Dilerim zalime sende zebun ol
Çektiğimi yaşa hasret ile dol
Ne derman bulasın ne kaçacak yol
Çare sırat denen dar yere kaldı


Ayıp’lasın seni kınasın her kul
Gözyaşın boşasın kalbin kalsın dul
Her ne yaşatınsa allahından bul
Kurduğum hayallere kimlere kaldı


Anladım ki değil vuslatın yazgım
Sağır yüreğine dokunmaz ezgim
Boşuna değilmiş o hırçın sezgim
Şu vuslatsız sevda filmlere kaldı


Soyunup girdinya elin koynuna
Şeytan bile şaşıp kaldı oynuna
gerdanlık kolyedir ah’ım boynuna
taktınya çıkarmak ellere kaldı


Madem ki utanmaz yüreğin arsız
Dilerim kalırsın gün olur yar’sız
Artık ağlamıyor gözlerim yersiz
Vefasıza taşmak sellere kaldı


Mutlu edecekse al oku şimdi
Bu şiir sevdanı terk edişimdi
Bendeki yangının adı "YEŞİM"di
Söndü alev alev küllere kaldı


Ben senin yoluna gönlümü döktüm
Saçlarımı döktüm ömrümü serptim
Kalmadı ne korkum ne bir ürpertim
Şarkımız vardı’ya dillere kaldı