Hasretle yanmış kalpler hiçbir an suyla sönmez
Aşk bir masal deriz ve içinde yalan olur
Özlemle dolmuş günler asla geriye dönmez
Filimler biterse de kalem geride kalır


Rüzgâr esti esecek saçlarımı tarıyor
Sessiz yollar üstünde ayak izimi ara
Kıpkırmızı dalgalar dünlerimi soruyor
Hafıza silinirse gider bütün hatıra


Güneş doğsa yeniden, pencereden gülecek
Bir umut taşır elbet titreyen ellerimiz
Ayrılıklar bitecek vuslat günü gelecek
Aşk yuvaya konunca gülümser güllerimiz


Günler öyle geçer ki bazen kalpleri yıkar
Affedilmek isteriz, buluşsak bir rüyada
Kavuşma anlarımız, yalnızlıklardan çıkar
Rüyada olmasa da, görüşsek bir hülyada


Ruhumdaki fırtına asılı boynumuzda
Sonsuz tutsak olmanın ağırlığı bilinir
Barış kıvılcımları depreşir koynumuzda
Müebbet cezasında tüm zamanım silinir


Müjgân Akyüz Dündar